Geit,
Sportieve meid!
Ge sta d'al jare n'ierzo buite,
mè d'oew strakgespierde kuite.
Me zijn blij damme n'ier wir staan,
mè wa nuuwe krabbe n'ier vooraan.
Dus zumme same n'eve n'uitlegge,
wa me n'ier feitelek komme zegge.
En 'k zal de zinne nie te lang make,
zodamme nie wir in verwarring rake.

Me gaan eerst de Kale n'Eed aflegge,
waarnaar onze n'Òòg'eid wa zal zegge.
Gij Geit, kreg 'n krans van groente n'aan,
vanweges de leut en ons Boerebestaan.
Dan gaan me 'Mie d'n Os die ad 'n geitje' zinge,
en komme d'r nog twee belangrijke dinge.
De prins zet 't sein op groen,
waarnaar me de zeuvensprong gaan doen.
En amme sebiet wir vertrekke…
è d'op oew knieje twee bruine vlekke!!

Geit, k'zal oe belove as gin n'ander,
datter nie zo veul verander.
Want ielek jaar zegge de mense n'ier trouw,
waarom wit ik al 't motto nouw?
Da doen me n'al jare zo,
't motto kredde vantevore kedo.

Da's net as in de polletiek,
vraag da mar 's aan Domeniek.
En da's nouw nie om te slijme,
't moes toch erreges op rijme.
IJ zee nog tege mijn recent,
't Is vaak g'eim en dus bekend.

Geit, g'eddet vast al wel gezien,
d'r is nog niks gebeurd mè d't Ketrien.
En naar tien jaar procedere,
zit Tante Lewieze mette gebakke pere.
Dankzij twee errefgoedinstitute,
en netuurlijk - die van Jute.
Mar over gebouwe gesproke:
de Stoelemat wor sebiet afgebroke.
Om dèèr appartemente te bouwe,
maar waar motte wij dan Vastenavend ouwe?
Ouw die zaal toch overend,
en mak da d'n monement!

Nog eve wa d'anders, beste Geit!
Ge rakt in Berrege de weg dikkels kwijt.
Noord, Oost, West of Zuid,
ge komt de stad nie in of uit.
Ik docht van de week: ik denk da'k verdwaal,
want ik zat bekant… in Roosendaal!

't is 'n vroege Vastenavend, Geit,
mar me zijn al 'n bietje voorbereid.
Gij ging in 1960 voor Brons,
en da's meer dan genogt voor ons.
Mar wees nie benauwd,
me gaan nouw ok voor zilver en goud.
't Wor nie elééneg skieje n'en ateletiek,
mar ok Boereworstele bij de Griek.
Op 'n slee deur de Olympialaan,
achter Prins Wannes d'n derde n'aan.
Strakke spiere n'in z'n majo,
dweile n'op olumpies nivo.
Mè d'n fakkel, die zal vlamme n'en strale,
wor 't 'n féést om deur vijf ringe t'ale.

Want:
Me n'ouwe mè veule,
DE LEUTEGE SPEULE

En dan nog eve gouw,
Geit, da beloof ik dus aan jou!