De kale n'ééd 2006.

  • Krabbegat 14-11-05

Beste Geit me zijn komme vliege,
t'Is wezelek waar en nie om te liege.
In vogelvlucht, in één rechte lijn,
om op tijd 'ier bij jouw te zijn.
Want Geit, gij motta wete,
da wouw ik zeker nie vergete
datte stad weer wor bestuurd,
(al wit 'ier nooit oe lang da duurt),
deur 'n frisse jonge vent,
wor t'r gefluisterd,
die naar de naam An Polman luistert.
Ja, ij mag 't ebbe méé zo'n geméénteraad,
waar tie nouw al as 'An-burreger' deur 't leve gaat.
Op de Mart kwam ik 'n wet'ouwer tege,
Die alles liep te overwege
'IJ zee tege mijn: 'as 't effe kan
Gaan ik net zo lief naar Poll, man'
Ja, Geit, me wense n'm 't allerbeste,
En as 't mot dan n'ale me n'm uit de neste!!
Want ok al kom ier morrege Sintereklaas
''t Krabbegat', da witte, da d'et z'n eige baas
Da's ommes ons eigeste Prins Wannes, dus,
mette Vastenavend: gin ge'Annes!!
Die zal oe dan zegge ten ellefde male,
'Zeg 'An, ga d'es gauw oew stadssleutel 'ale!!"
As dan d'n Vastenavend ga beginne,
Kredde ammaal opvliegers van binne.
En ik verzeker 'oe, binne 'n allef uur.
Witte gij genogt van onbetaalbare leutkultuur
't Krabbegat zal gaan schudde op z'n grondveste,
As alles uit zal vliege, uit alle Berregse neste.
Zo vrij as 'n vogel die ge nooit oef te lere,
oe dattie mot pronke meej z'n eigeste vere.
Eéle zwerreme zulle zwiere en as zwaluwe zwaaie
Tot datte Kraai van 'Eks Wana z'n Kraaiemars zal kraaie.
Geit van Mie d'n Os, ok da belóóve me jouw,
Meej ons 'and op ons 'art, zo gròòtseg as 'n pauw.
Want zeg nouw zellef Geit, gij wit da d'ommes as best
'Me komme n' uit 'n goei nest’.

Ok vergimmes interessant om te lezen...